- döşənmək
- 1. məch. Sərilmək, salınmaq, üstünə salınmaq. Rəxtxabı döşəndi, yatdı hərif; Günbəgündən vücudu oldu zəif. S. Ə. Ş.. Həyətdə palaz döşənib samovar qurulmuşdu. Ç.. Döşəndi süfrə yerə, xonçeyi-pilov gəldi; Qarınlar oldu çırağan o dadlı nemətlə. M. M.. Mağaranın içi yumşaq ağac qabıqları ilə döşənmişdi. A. Ş..2. t-siz. Sərələnmək, yerə sərilmək, yayılmaq, uzanmaq. <Qivami:> Nizami özgə vaxt bu ağacın kölgəsinə döşənib axşama kimi yazardı. . M. Hüs.. // Torpağa (ayağına) düşüb yalvarmaq. Mən aşıq, ağla barı; Gözlərim, ağla barı! Ayrılıq yəqin oldu; Yar, döşən, ağla barı. S. A..3. t-li. dan. «Üstə», «üstünə» sözləri ilə – acgözlüklə, iştaha ilə yeməyə başlamaq. Molla, hərçibadəbad deyib, girir dükana, bir tərəfdən döşənir halvanın üstünə. M. N. lətif.. <Şahqulu:> Düyü əldə, yağ əldə, ağaları ver yuxuya döşən plov üstə. N. V..4. t-siz. dan. Qaçmaq, getmək, yüyürmək mənasında. Adamlar piyada, ceyranın dalından döşəndilər. M. C..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.